‘God, wat gebeurt hier allemaal?’
Charles en Sue Whitehead zijn een begrip binnen de Katholieke Charismatische Vernieuwing. Op Celebrate spreken we het Britse echtpaar over het ontstaan van de vakantieconferentie, de humor van paus Johannes Paulus II en bovenal over hoe de Heilige Geest hun leven veranderde.
– Sanne Gerrits –
Met toestemming overgenomen uit Katholiek Nieuwsblad 11 mei 2018
Uit de drukte van het dagelijks leven, gekomen via een overvolle snelweg,
overvalt het gevoel van ontspanning en vakantie je, wanneer je over de drempel
van vakantiefestival Celebrate in Voorthuizen stapt. Tussen de spelende kinderen,
muziek en vakantiehuisjes ontmoeten we één van de hoofdsprekers, Charles Whitehead, en zijn vrouw Sue.
Deze 76-jarige Brit heeft een lange staat van dienst binnen de internationale Katholieke
Charismatische Vernieuwing. Hij was elf jaar hoofd van de wereldwijde KCV in het Vaticaan en stond aan de wieg van het inmiddels internationaal verspreide Celebrate-festival.
Een beetje verbouwereerd
Charles en Sue Whitehead blijken toegankelijke, vriendelijke grootouders, ver van eigenwaan of hoge dunk. “De Heer heeft het allemaal gedaan, wij zijn alleen door de deuren gelopen die Hij heeft geopend”, zeggen zij over hun jarenlange werk.
Onder het genot van een kopje thee vertellen zij hoe hun leven in de Heer begon.
Sue: “Ik was anglicaanse, maar voor mij als wiskundige was het geloof iets totaal onnodigs. Toen Charles een keer op zakenreis was, begon ik in de Bijbel te lezen en vroeg ik God: ‘Als ik
het verkeerd heb, en U bestaat toch, wilt U mij dan iets laten weten?’ Op hetzelfde moment ontwaarde ik het gevoel van een kleine vlam in mij, die mij helemaal in brand zette. Vanaf die dag was mijn leven totaal veranderd.”
Charles: “Toen ik terugkwam van de reis, wist ik niet wat ik moest. Zelf was ik katholiek opgevoed en onderwezen bij de jezuïeten. Ik wist alles over mijn geloof, maar wat ik daar in het dagelijks leven aan had, wist ik niet. En nu had ik, de intellectuele katholiek, een anglicaanse vrouw die vol enthousiasme haar geloof beleefde. Een anglicaanse dominee sprak mij na een dienst aan en zei: ‘Jij weet niet hoeveel God van jou persoonlijk houdt.’ ‘Je hebt gelijk’, zei ik. De dominee vertelde me dat God mij dat ging laten zien en sprak een persoonlijk gebed over mij uit. Een beetje verbouwereerd ging ik verder met mijn leven.
Wat gebeurt hier?
Hij vervolgt: “Diezelfde week kwam ik onderweg naar mijn werk een klein kapelletje tegen en in een opwelling ging ik er naar binnen. ‘Wat gebeurt hier allemaal?’, vroeg ik God. ‘Ik heb een atheïstische vrouw die nu helemaal in de Heer is, ik heb een grappige anglicaanse dominee, wat is er aan de hand?’ En als antwoord overviel mij een gevoel van Gods liefde voor mij. De dominee zei me later: ‘God heeft fantastische plannen met jou, nu je weet dat Hij van je houdt.’
Twee jaar lang heb ik daarna de Bijbel gelezen. Daarna ging ik naar een charismatische conferentie, maar ik had het er niet echt naar mijn zin. Een priester vroeg me wat er was en wilde voor me bidden. Daar had ik niet zo’n zin in, want eerder die dag had ik iemand over wie deze priester had gebeden, achterover zien vallen, en dat was ik zelf niet van plan te doen. ‘Heer zegen Charles’, sprak de priester, en daar lag ik op de grond. Een uur lang heeft deze priester voor mij gebeden, en hij zalfde mij met olie. Ik voelde mij geroepen om de katholieke Kerk te gaan dienen.”
Paus Johannes Paulus II
Vrij snel daarna wordt hij uitgenodigd om deel te nemen aan het Nationale Service Comité van de Katholieke Charismatische Vernieuwing in Engeland. “Binnen tien jaar werd ik eerst Europees vertegenwoordiger en vervolgens hoofd van de Internationale KCV, met een kantoor in het Vaticaan.” Zonder dat ooit geambieerd te hebben trouwens: “Ik werd verkozen tijdens de tweede bijeenkomst van de Internationale Raad die ik bijwoonde. De Heer was met me. Hij opende deuren, die ik door ben gegaan.”
In zijn Romeinse periode ontmoette Charles onder anderen kardinaal Joseph Ratzinger, en een aantal keren per jaar paus Johannes Paulus II. “Een heel charmante man, vrij, open en met een goed gevoel voor humor. De paus vroeg me naar de charismatische vernieuwing en voelde zich ook een beetje charismatisch. Hij vertelde me dat hij sinds zijn veertiende iedere dag tot de Heilige Geest bad. Zijn vader had hem dat geleerd omdat hij wat moeilijkheden had met wiskunde op school. ‘Natuurlijk heb ik nu grotere zorgen om over te bidden!’, grapte de paus. Hij vertelde ook blij te zijn om mij te ontmoeten, omdat ik hem Jezus bracht. ‘Wat brengen anderen u dan?’, vroeg ik. ‘Vooral problemen’, antwoordde hij.”
Stroom van genade
Na een lange periode in het Vaticaan blijven Charles en Sue Whitehead actief binnen de KCV. Charles spreekt in meer dan 65 landen, altijd over de werking van de Heilige Geest. Sue benadrukt: “Als charismatische vernieuwing zijn we geen organisatie of beweging. We zijn een ‘stroom van genade’, zoals paus Franciscus het noemt. Een beweging heeft een menselijke grondlegger. Dat hebben wij niet. Wij willen dienaren van deze stroom van genade zijn. Zonder politieke doelstellingen. Zelfs als je gedoopt bent in de Heilige Geest, kan dat er nog wel eens insluipen - we zijn allemaal mensen - dat je iets gaat doen voor de Heer, daar heel erg goed in wordt en dan denkt dat je de Heer er niet meer bij nodig hebt.” De Heer werkt dan niet langer in je door.
Eén brief uit Devon
Charles: “In 1992 zei de Heer ons een familiefestival te organiseren. We baden ervoor en mensen kwamen steeds vaker naar ons toe met hetzelfde idee. Ik schreef alle 220 geschikte vakantieoorden in heel het Verenigd Koninkrijk aan, maar niet één antwoordde positief. Het moest net na Pasen plaatsvinden, maar er was niets beschikbaar. We raakten een beetje ontmoedigd, tot er één brief uit Devon aankwam. Daarin stond: ‘Beste Charles, de Heer vraagt me nu al twee jaar om mijn kampeerterrein beschikbaar te stellen voor een familiefestival net na Pasen.’ Het was perfect, en in 1994 vond de eerste Celebrate-conferentie plaats.”
Er kwamen negenhonderd mensen, en in de jaren erop zelfs vijftienhonderd, van wie de helft jonger dan 25. Sinds er enkele Nederlanders kwamen kijken, kent ook ons land een jaarlijks Celebrate-festival, net als Oostenrijk en Canada.
“Toen we begonnen hadden we geen idee waar het heen zou gaan”, zeggen de Whiteheads. “En kijk nu.” Als charismatici is hun wens enkel dat alle gelovigen een levend geloof ontwikkelen, zoals bij hen zelf is gebeurd. “Ik zou ook alle gelovigen willen aanraden, speciaal nu Pinksteren er aan komt, in de parochies de noveen tot de Heilige Geest te bidden. Thuis kunnen mensen om een persoonlijke komst van de Heilige Geest in hun leven bidden. Voor ons was dit de verandering van ons leven.” +
Bron: kn19 + 11 mei 2018 + p12-13
Celebrate
2018: ‘Ook dit jaar zie
ik de Geest doorbreken’
Het is de veertiende keer dat de
Nederlandse vakantieconferentie
Celebrate plaatsvindt, dit
jaar voor het eerst op de christelijke
camping Het beloofde
land, bij het Gelderse dorp
Voorthuizen. Yvonne Carroll bevalt
het prima. “Deze camping
is familiegericht en er heerst een
goede sfeer. Je merkt meteen dat
het een christelijke camping is.”
Het leuke aan Celebrate vindt
ze dat je er mensen ziet veranderen.
“Ook dit jaar zie ik de
Geest doorbreken.” Het is voor
Carroll zo ongeveer de tiende
keer op Celebrate. Ze ziet er
veel oude bekenden maar dit
jaar toch ook opvallend veel
nieuwe gezichten.
Ook Ludwina van der Mijden en
Sowyen Martina hebben het erg
naar hun zin. Ze kennen elkaar
vanuit de Antilliaanse gemeenschap
en kletsen bij in restaurant
De huiskamer. Voor Van der Meijden
was dit de eerste keer kamperen,
maar dat blijkt tot nu toe
helemaal niet verkeerd, vertelt
- Martina is erg dankbaar gedeeltelijk
aanwezig te kunnen
zijn, ook al heeft ze last van haar
gezondheid. Via de beschikbare
livestream op Facebook heeft ze
toch een aantal conferenties kunnen
volgen. Vooral de toespraak
van Charles Whitehead vond ze
erg inspirerend. “Hij gaf concrete
handvatten om mijn geloof te
verdiepen, die toch heel simpel
waren.” (SG)
Sanne Gerrits – Met toestemming overgenomen uit Katholiek Nieuwsblad 11 mei 2018