Deze serie geeft de kernpunten weer uit het boek Als God renoveert van de Canadese priester James Mallon, een van de belangrijkste materialen van Missionaire Parochie, een organisatie die in meerdere bisdommen de parochievernieuwing ondersteunt.
Deel 4
De missie van de Kerk is om mensen tot leerlingen van Jezus te maken. Dat geldt ook voor de parochies. Dit betekent dat we eerst onze eigen parochianen tot bewuste leerlingen moeten maken, maar daarna ook mensen buiten de parochie, en dat heet “evangelisatie”. Dat klinkt niet als iets wat bij een parochie hoort, maar het is toch echt waar...
Samen met Jezus door het leven gaan
Missie uit zich in evangelisatie. Evangelisatie is niets anders dan mensen in contact brengen met Jezus. Het gaat daarbij niet alleen om het vertellen van het Evangelie en het overdragen van kennis, het gaat erom dat mensen, opnieuw of voor het eerst, leren samen met Jezus door het leven te gaan. Europa heeft her-evangelisatie nodig. Zelfs onder actieve kerkgangers is evangelisatie nodig, omdat leerling-zijn meer behelst dan kerkgang en dienstbaarheid.
Vanuit het verleden is er een traditie gegroeid, waarin het als voldoende katholiek gold als je op zondag de Heilige Mis bijwoonde en je kinderen op de juiste leeftijd de juiste sacramenten liet ontvangen. Religieus gedrag is echter geen garantie dat je een levende relatie met God hebt. Je kunt theologische kennis hebben en je aan de regels houden zonder dat je hart erdoor geraakt is.
Evangelisatie moet liefde en passie voor Jezus in mensen opwekken en maken dat ze verlangen naar méér: meer leren van Jezus, meer met Hem beleven in gebed, leren iets van Hem aan anderen uit te delen en uiteindelijk zelfs meer worden zoals Hij.
Enthousiasme over God, Jezus en de Kerk trekt andere mensen aan. Het gaat hier echter niet om ledenwerving maar om iets veel grootsers. Jij mag Jezus vertegenwoordigen op aarde, met als missie meer mensen in een relatie met God binnen te leiden. Dat is iets unieks en iets zeer kostbaars.
In missie ligt de identiteit van de Kerk. Die missie is de verantwoordelijkheid van de hele geloofsgemeenschap. Het Tweede Vaticaans Concilie (1962-1965) zette de parochies aan tot het herstel van deze missionaire identiteit. Daarna hebben verschillende pausen de visie hierop verder uitgewerkt. Nu is het aan de bisdommen en parochies om het in praktijk te brengen.
Kerkgebouwen hebben onderhoud nodig, maar kerkgemeenschappen ook. Je herstelt een gemeenschap niet door alleen maar het gebouw op te knappen. De Kerk heeft een opknapbeurt nodig, een renovatie onder Gods leiding, met de missie als kerndoel. Vandaar ook de titel van Mallon’s boek, Als God renoveert. Dat gaat dieper dan je denkt. Er is een gemeenschap nodig waarin mensen in contact met God kunnen komen. Dat vraagt om vernieuwing en opbouw van de organisatiestructuur van de parochies, spirituele vernieuwing en brede dienstbaarheid.
Bouwwerk van levende stenen
Dit alles met als doel zoveel mogelijk mensen mee te nemen naar de plaats van gebed – in hun hart, in de parochiegemeenschap en in het kerkgebouw. De gebouwen moeten onderhouden worden, maar ook zodanig worden ingericht dat ze geschikt zijn voor dit doel. Gaat dat niet, dan is nieuwbouw een optie. Want het doel van gebouwen is om het ‘bouwwerk van levende stenen’ (1 Petrus 2, 4-7) te verstevigen en te vergroten: de kerkgemeenschap.
Ervaringen met God delen
Evangelisatie is meer dan het overdragen van geloofskennis. Het is het leven als een gemeenschap waarin alle activiteiten mensen helpen in contact te komen en te blijven met Jezus. Daarom zegt Mallon: “De Kerk hééft geen missie. De Kerk ís een missie”. Parochies zouden die missie moeten vormgeven en communiceren via de hele organisatie. De verkondigde leer wordt vervolgens bekrachtigd door het persoonlijke getuigenis van de gelovigen, door wat zij delen over hun ervaringen met God en door de manier waarop zij als christenen in het leven staan. Daarom gaat de oproep tot evangelisatie samen met een oproep tot persoonlijke heiligheid. Dat betekent dat heel ons denken, voelen, spreken en doen als het goed is iets laat zien van wie God voor ons is en dat we proberen om op alles te reageren op een manier waarvan we vermoeden dat die Hem zal behagen. Wij zijn niet heilig in de zin van ‘volmaakt’, maar wel heilig in de zin van ‘toebehorend aan God’, ofwel ‘voor Hem apart gezet’. Ook dat geldt niet alleen voor de geestelijkheid maar voor alle gelovigen. En heel de wereld mag het zien !
Patricia Willems
Dit artikel put vooral uit de bladzijden 17 t/m 38 in het boek Als God renoveert.
Meer: www.missionaireparochie.nl
Jezus: “Wie een lamp aansteekt, zet hem niet onder een vat of onder een bed, maar …” (Lucas 8,16).
Uit Bouwen aan de Nieuwe Aarde 2024-3