Als we ons realiseren hoe groot God is en hoe mooi zijn scheppingswerk. En dat Hij ook ons heeft geschapen en van ons houdt. Dan hebben we alle redenen om Hem dat ook te zeggen met eigen woorden, psalmen en liederen. Een katholieke charismatische gebedsgroep is er ook om God te danken, te loven, te prijzen en te aanbidden.
De innerlijke beweging die je daarbij maakt, van bezig zijn met jezelf naar je aandacht op God richten, die maakt je ook meer ontvankelijk voor wat God op dat moment wil zeggen of laten zien. Lofprijzing en aanbidding gaan dan over in een moment van diepe stilte. In die stilte kan Gods Geest spreken. Wie in die stilte iets krijgt ingegeven dat van Gods Geest zou kunnen zijn en bedoeld voor de aanwezigen, die kan dat dan hardop uitspreken. Zo kan God ook tot ons spreken via woorden en beelden, via de charisma’s van woorden van kennis, wijsheid, stichting, vermaning en troost (1 Korintiërs 12,7-11; 1 Korintiërs 14,3).
Psalm 50,23 in een vertaling uit 1951 maakt dat met deze woorden duidelijk: Wie lof offert, eert Mij, en baant de weg, dat Ik hem Gods heil doe zien.
We kunnen onze eigen ziel ook aansporen God te loven en te prijzen met de woorden van Psalm 103,1-2:
Prijs de HEER, mijn ziel, prijs, mijn hart, zijn heilige naam. Prijs de HEER, mijn ziel, vergeet niet één van zijn weldaden.
Of met de woorden van de Willibrordvertaling het 1975:
Loof, mijn ziel, de Heer, heel mijn hart zijn heilige naam. Loof, mijn ziel, de Heer, vergeet nimmer alwat Hij gedaan heeft.
De zang helpt ons uitdrukking te geven aan wat de woorden niet kunnen bevatten en vertaalt gevoelens van ons hart. Zang helpt niet alleen beter uitdrukking te geven aan het gebed dat in ons is, maar verdiept het ook.