Gebedsgroepen en gemeenschappen

 
 

In smeuïg Brabants - Sientje

In het Bisdomblad d.d. 24 maart 1978 van 's Hertogenbosch stond het volgende artikeltje. Het is in smeuïg Brabants geschreven en wordt gevolgd door een briefwisseling. Omdat het nog uit de beginjaren van de vernieuwing in Nederland is, laten we u van deze vroege correspondentie genieten.

SIENTJE NAAR EEN GEBEDSGROEP

In Dutwijk hebben ze iets amparts. Ze hebben daar een gebedsgroep. Geen gewoon groep, maar Galliesmaties. De leidster is nog iet in de permentatie. Ze was vruuger Hoofdzelatries van de Voortplanting krek lek ikke. Het is een degelijk mens. Durm ben ik eens wezen kijken. Ik moet zeggen: ze kunnen akkramenties goed bidden. Ze hebben er gene pestoor veur nodig. Ze werken heel anders as de Vrouwenbond. Daar beginnen ze mee de opening en dan de koffie.

Bij de Galliesmatiese gebedsgroep beginnen ze mee de koffie. Dat is het enige aardse wat er aan is. De rest van den avond is helemaal hemels, alleen maar bidden en zingen en wonderen.

Ze bidden mee de handen omhoog krek lek de zusters mee het kruisgebed. Ze willen de zegen van Onzen Lieven Heer mee de hand naar beneden trekken. Ge meugt ook zo maar ineens beginnen te zingen, krek lek het oe ingegeven wordt. Ze zingen heel veul Allelulia en nog eens en nog eens. Ik zou geren gezondigen hebben de Stere der Zee, maar dat kenden ze in Dutwijk niet. De kuster zegt dat het komt omdat ze in Dutwijk helegaar zandkeuters zijn.

En dan kommen de wonderen. Ielkendeen vertelt zijn bekeringsgeschiedenis. Een vrouwke had het Licht gezien toen het aan het kannen scheuren was. Ze vuulde dat de Lieve Heer d'r niet meer verlaten zou. En een ander had de warmte gevuuld onder het lof. De Hoofdzelatries was niet geraakt maar gegrepen, zei ze. Ze was gegrepen mee den Aswoensdag.

Er zaten ook een paar mansmensen bij. Ik was benieuwd of die ook wat gevuuld hadden. Maar jawel. Ene mansmens, die Peer heette, zei dat ie geraakt was onder de letste Mis toen de pestoor mee het wijwater zwiepte. Enen andere was getroffen deur den Bijbel, dat er vuur moest kommen op de wirreld.

Toen zongen ze dat het een lust was en weer Allelulia. Ik begos mijn hand ook omhoog te steken. Ik heb nog niks gevuuld, maar as ik nog twee keer geweest ben zal het wel komen.

De kuster spot ermee. Die zegt dat ze het in Dutwijk altijd al van wijd vuulen ankomen, veul eer as in Mierikshoven. De jong hennen zijn er ook alt vruuger aan de leg.

Maar het was toch wel heel schoon. Alleen dat er gene pestoor bij was, dat zinde me niet. Ik heb het tegen onze pestoor verteld. Die zei dat ie genogt mee zou gaan as hij het maar niet zok in de rug had.

Nou zit ik toch een bietje te dubben of ik er mee deur moet gaan. Alleman zegt: As ge er drie keer geweest bent, dan bende.

Sientje van Mierikshoven

Aan Sientje van Mierikshoven

p.a. Bisdomblad, 's‑Hertogenbosch, 23 maart 1978

Beste Sientje,

Wa dee me da merakels deugd: in de sint Jansklokken te lezen da ge ôk es naar ene gebedsgroep zijt gewist. Nie omdat ge dan beter katholiek zijt of zo, mar as ge zelf iets fijns en goed vindt, dan gunde da ok zo gère aan een ander.

Ge wist het ôk zo schon te beschrijven: toen ik het las waar 't krek asof ik zelf veur d'n eersten keer gonk. En das al zo lang geleje, da'k bekant vergeten waar hoe ik 't toen vond.

Sinds da ik veur d'n eersten keer gewist ben, is d'r alweer een heleboel gebeurd; misschien nog nie in Dutwijk of in Mierikshoven, mar de Geest waait waar die wil, dus ben d'r mar gerust op dat 't nog komt.

Mar ik heb 'n boel mense meegemaakt, die opperneid hebben leren bidden, weer meer geloven in Jezus en in de Kerk en die der nou ok weer meer veur willen gaan doen. Ze zullen nou wel geen zelatris meer worden van de Voortplanting of bruukskes gaan naaien in de missienaaikring, mar d'r zijn nou een heleboel ander goei dinge waar ge oew eigen veur kunt inzetten, zoas de keinder veurbereiden op de Eerste Communie of 't Vormsel en ok de ouwers daar wa van vertellen, en al die soort dinge meer.

Ge moet er maar nie te hard over dubben of ge nog ene keer terug moet gaan: da komt van eiges wel.

Witte wa ge es most doen? Op den 13e mei is d'r een landelijke dag in Utrecht, in de kathedraal enzo. Da is vanwege de Pinksteren. Daar kommen meschien wel duuzend mensen bij mekaar om te bidden en te zingen: da zal oe deur merg en been gaan (net as vruuger bij 't "aan U o Koning der eeuwen"). D'r komt ook een perfessor uit Tilburg mee 'n hil moeilijke naam, mar die hil gewôn kan praaten (da zeggen ze tenminste).

En ze gaan allemaal mee bussen, krek as den bedevaart naar Kevelaar, vanuit het hele land.

Wa zegde: is da 'ne moeilijke dag om van huis te gaan: daags veur Pinksteren? Nou, ge kunt de pestoor toch best ene keer snert veurzetten, en Mie van de kuster wil die vast wel effe opwermen. En de soep en de erpel veur Pinksteren kunde ok vrijdags wel klaarmaken.

Ge zult zien: ge komt zaterdagsavonds as een herboren mens terug. En dan heeft de pestoor meschien al gegeten en gedronken, en da's makkelijk.

As ge komt: doe dan een rooie dahlia op oew kraag, dan kan ik oe effe veurstellen aan de pestoors en paters die d'r bij zijn.

Doe ze in Dutwijk maar de groeten, want we zijn toch allemaal bruurs en zussen van mekaar.

Hartelijke groeten van

Marie van de Boterboer

As ge wilt wete of d'r een bus naar Utrecht gaat uit de buurt van Dutwijk, bel dan op naar 't Centrum van "Bouwen aan de Nieuwe Aarde" kunnen ze oe d'r alles van vertellen.

Mierikshoven 3 april 1978

Dag Goei Marie van den Boterboer.

Bedankt veur den brief. Ik kan aan alles merken degge ook van goeien komaf bent, van goeien tuk zou ons moeder zaliger zeggen.

Ook waar ik vereerd mee de uitnodiging veur de bevert naar Utrecht. Het is wel wijd van Mierikshoven naar Utrecht. Ik weet nie krek hoe det moet mee het spoor.

Maar meschien wil de kuster wel den Daf inspannen en dan kan ik er hendig kommen. De kuster is al meer de wereld in geweest en die weet de weg.

Maar ik doe geen rooi dalia op mijne kraag; dan denken ze dat ik van de rooien bond ben. Nee, ik draag een nette zwarte pellerien. Daar kande me aan kennen. Ook zal ik een congregatiebuukske in de hand hebben. Ik ben wel bang dat ik schrikkelijk rooi kleur zal krijgen asde me aan de paters zult veurstellen.

Veul vorse groeten uit Mierikshoven.

Sientje

Uit Bouwen aan de Nieuwe Aarde 1996-1 

Delen

Deel op Facebook Deel op Twitter